Alle zeven disciplines op een rij tijdens het WK

Foto: Reindert De Vos

Tijdens een kampioenschap hoop je natuurlijk dat elke discipline uitstekend gaat maar de kans dat dit voorkomt is vrij klein.  Aan de andere kant is een uitschieter ook altijd mogelijk. Tijdens het WK in Polen deed ik een constante wedstrijd met twee disciplines waar ik iets meer van verwacht had en één echte uitschieter. Op voorhand had ik een totaal van 5900 punten in het achterhoofd. Ik eindigde met 5881 punten en werd derde van de wereld met dus een bronzen medaille rond mijn hals.

Ik zette de dag in met 14.75 seconden op de 100 horden. Hier scoorde ik onder mijn verwachtingen. Ik hoopte eigenlijk op een tijd onder de 14.50 en ik wist ook dat dit erin zat! Ik startte iets te gretig en kwam hierdoor vrij dicht op mijn eerste horde waardoor ik mijn eerste twee horden slecht nam. Wat er wel positief is, is dat er nog zeer veel progressie mogelijk is in dit nummer. Ik zette de dag in op een vierdelaatste plaats.

Tijdens het hoogspringen maakte ik mijn hoofd leeg en sprong bijna foutloos tot 1.77 meter. Enkel op 1.74 meter had ik twee pogingen nodig. De 1.80 meter, miste ik heel nipt. Dit was heel jammer want hier liet ik 40 punten liggen.

Dan was het tijd voor een lange pauze en om 18 uur vatte ik het kogelstoten aan. Mijn kogel vloog 11.49 meter ver. Goed voor een beste prestatie tijdens de meerkamp en ruim een meter meer dan vorig jaar. In deze discipline mis ik nog wat vertrouwen in de wedstrijdring.

Even later zat ik al in de startblokken voor de 200 meter. Mijn benen vlogen bijna onder mij weg, wat een gevoel. Ik liep 24.58! Een halve second beter dan vorig jaar! Hiermee werd ik tweede van alle meisjes. Je kan mijn 200 meter race hier herbekijken. Ik eindigde de eerste dag op de achtste plaats in de tussenstand.

De nacht voor mijn meerkamp sliep ik niet zo goed maar tussen de twee wedstrijddagen vond ik een goede nachtrust. Dan was het tijd voor het verspringen. Een nummer waar ik me heel zeker voel en waar ik veel punten kan sprokkelen. Ik begon de competitie met een ongeldige sprong maar al snel volgde er een 6.22 meter (zonder plank) en nadien een super sprong van 6.34 meter.  Bij het verspringen behaalde ik de verste sprong van alle kandidates.

Met het speerwerpen sukkelde ik een beetje de laatste trainingen en wedstrijd maar ik zette toch nog een 40 meter worp neer in de laatste poging. Een vrij stresserend moment maar het is me toch gelukt. Van het speerwerpen had ik dus ook iets meer verwacht en liet ik bijgevolg heel wat punten liggen. Nog even goed verder werken en volgend seizoen terug beter!

Tussen het speerwerpen en de 800 meter zat er een lange pauze. Na het verspringen was ik van de achtste naar de derde plaats gewipt en ook gebleven na speer maar de vraag was of ik deze positie kon behouden of zelfs eventueel verbeteren. De Zweedse Bianca Salming stond maar 14 punten achter mij dus ik moest het ook een beetje tactisch aanpakken. De eerste 400 meter kwamen we maar in 68 seconden door dus het was een heel snelle laatste ronde. Het was echt bijten tot het einde maar ik won de 800 meter in 2.15.70. Mijn 800m race kan je hier herbekijken. De tweede kon ik niet meer inhalen maar ik werd wel mooi derde. Ik verzekerde mij dus van brons en was heel gelukkig zoals je kan zien in het interview met de IAAF vlak na de 800m! Ik weet zeker als ik geen rekening moest houden met de Zweedse dat er een snellere tijd in zat!

Hierbij wil ik ook nog eens mijn volledige team bedanken!

Volgend jaar staat het EK U-23 op het programma dat terug in Polen zal plaatsvinden.

.

Klik hier voor het IAAF verslag van de 7-kamp!

Klik hier voor de nieuwsbrief van Atletiekleven over dit kampioenschap!

Klik hier voor het interview met AtletiekNieuws op de Flanders Cup in Huizingen